Autor: Aleksander Świątek
Pamiętaci jak we wcześniejszym poście pisaliśmy o ramieniu KUKA i laboratorium Gramazio &Koehler z ETH w Zurychu. Cieszył się on ogromnym zainteresowaniem, dlatego postanowiliśmy rozwinąć ten temat i wytłumaczyć Wam jak to działało w warstwie koncepcyjnej.
Grasshopper to potężna aplikacja której jedną z największych zalet jest możliwość uzależnienia dowolnej cechy geometrii, którą projektujemy od dowolnego innego czynnika. Program poza tymi, które pewnie architektom od razu przychodzą do głowy jak rozmieszczenie obciążenia, podstawowe wymiary spotykane w produkcji mebli czy kierunek padania promieni słonecznych takimi czynnikami, może być właściwie wszystko co uda nam się zapisać w postaci 0 i 1. Można zatem naszą geometrię uzależnić od ruchu odczytywanego przez kamerkę w naszych laptopach czy nawet dźwięku, który odbierają głośniki naszego PC.
Dodatkowo warto
zwrócić uwagę na super komunikację Grasshoppera oraz Rhinocerosa.
Dzięki możliwości ‘podpięcia’ geometrii z Rhinocerosa do
Grasshoppera, możemy bardzo szybko modyfikować nasz obiekt, a ilość
efektów końcowych jest praktycznie nieograniczona. Co ważne, można
to robić niewiarygodnie szybko i już nie bezpośrednio wpisując, bądź odczytując wartości liczbowe, ale poruszając, przeciągając
i rozciągając naszą geometrię w Rhino.
Oto 1-szy przykład z
serii. Ścianka ze standardowych cegieł jednak dosyć nietypowa.
Położenie każdej z cegieł jest zmodyfikowane o obrót w jej
płaszczyźnie horyzontalnej uzależniony od odległości danej cegły
od krzywej/punktu.
Ten prosty skrypt
pozwala nam na uzyskanie nieskończonej ilości możliwych efektów
końcowych.
Ponieżej sekwencja i wyniku przy dwóch róźnych zestawach parametrów.
Ponieżej sekwencja i wyniku przy dwóch róźnych zestawach parametrów.
Więcej info pod:
No comments:
Post a Comment