Miejsce:

Politechnika Gdańska, Wydział Architektury

Termin:

12, 13, 26, 27 kwietnia, 10, 11, 24, 25 maja 2014

Organizatorzy jednocześnie tutorzy:

Doktoranci Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej

mgr inż. arch. Jan Cudzik

mgr inż. arch. Kalina Juchnevič

mgr inż. arch. Robert Juchnevič

Student studiów magisterskich Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej

inż. arch. Kacper Radziszewski

Naukowiec z Wydziału Architektury z Chalmers University of Technology (Szwecja)

dr inż. arch. Małgorzata Zboińska

Tegoroczne warsztaty badawcze były trzecią edycją popularyzującą i sprawdzającą wiedzę z zakresu projektowania algorytmicznego studentów Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej. Podobnie jak we wcześniejszych wydaniach warsztatów do pracy nad projektem zostali zaproszeni wybrani studenci wszystkich lat studiów inżynierskich i magisterskich. Każda przeprowadzana edycja różniła się od siebie pod względem tematyki i przyjętych rozwiązań. Dwie pierwsze edycje były warsztatami weekendowymi. Obecna trwała 8 tygodni, w trakcie których odbywały się spotkania co dwa tygodnie. Efektem pierwszych warsztatów były struktury przestrzenne zaprojektowane z wykorzystaniem technik modelowania algorytmicznego i wykonane z kartonu wycinanego laserowo. Drugie warsztaty zaowocowały instalacją przestrzenną umieszczoną na dziedzińcu Wydziału Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki, która została zbudowana z 383 jednakowych kartonów, na podstawie instrukcji montażu wygenerowanej za pomocą algorytmu komputerowego. Instalacja architektoniczna będąca wynikiem tegorocznych warsztatów została zrealizowana w holu głównym Wydziału Nanotechnologii Politechniki Gdańskiej.

Uczestnicy warsztatów otrzymali zadanie zaprojektowania dowolnej formy przestrzennej. Zaproponowane organiczne struktury były analizowane pod kątem wykonalności z płaskich elementów. Struktura ostatecznie wybrana do realizacji cechowała największą kubaturą oraz najmniejszym zużyciem materiału. Konstrukcja struktury była oparta na swobodnie zakrzywionej powierzchni, na którą została zrzutowana siatka sześciokątów. Następnie każdy sześciokąt siatki został poddany optymalizacji tak, aby stanowił płaski element. W dalszej kolejności projekt został przygotowany do fabrykacji za pomocą frezarki CNC.

Struktura została zaprojektowana z zastosowaniem oprogramowania Rhinoceros, oraz nakładek: Grasshopper 3d, Lunchbox i Kangaroo. Powstały dwa niezależne algorytmy. Pierwszy odpowiadał za stworzenie formy, jej podział na panele, planaryzację oraz stworzenie łączników. Drugi algorytm wykorzystywał diagram Woronoja, generując perforację, która miała za zadanie zmniejszyć ciężar paneli. Następnie całość została przygotowana do frezowania z najbardziej optymalnym rozkładem elementów na arkuszach. Przed wybudowaniem forma została poddana komputerowym analizom konstrukcyjnym, które wykazały nieznaczne ugięcie instalacji.

W efekcie powyższych działań powstała struktura zbudowana z 28 sześciokątnych paneli, wyciętych z 10 płyt sklejki o wymiarach 2500 na 1250 mm. Panele połączono ze sobą przy użyciu 180 sztuk zawiasów budowlanych oraz 1440 sztuk nakrętek i śrub. Zrealizowana instalacja potwierdza, że projektowanie algorytmiczne umożliwia projektowanie i realizację struktur przestrzennych o złożonej geometrii, które byłyby trudne do wykonania z wykorzystaniem tradycyjnych technik.